Een geleerd man zit aan zijn bureau te werken aan een project om
de wereld te verbeteren. Plotseling komt zijn vijfjarig dochtertje binnen: 'Papa, ik wil met je spelen'.
Het antwoord is: "Nee lieverd, nu niet. Laat me met rust want ik heb belangrijk werk te doen."
Het meisje houdt echter aan door haar tactiek te veranderen. Ze zegt: "Laat mij dan helpen, zodat je vlugger klaar bent met de wereld te verbeteren."
Dit laat de man toch niet onberoerd en hij bedenkt het volgende.
In een tijdschrift ziet hij een wereldkaart, scheurt die aan stukken en geeft alle snippers aan zijn dochtertje. Ze krijgt de opdracht om de wereld opnieuw 'in orde te brengen'. Omdat dit nogal een karwei is voor een vijfjarige hoopt de man voor de rest van de dag ongestoord te kunnen werken. Maar na een kwartiertje heeft het meisje de stukjes van de wereldkaart allemaal al netjes aan elkaar geplakt.
'Klaar', roept ze uit. 'Hoe heb je dat gedaan?', vraagt de vader verbaasd.
'Heel eenvoudig', zegt het meisje. 'Toen je het blad uit het tijdschrift scheurde, zag ik dat er op de achterkant een foto van een mens stond. Toen ik de wereld niet ineen kon puzzelen, heb ik alle stukken omgedraaid en eerst 'de mens in orde gebracht'. Toen ik daarna het blad omdraaide, zag ik dat de wereld ook in orde was".
Adolfo Perez Esquivel. Argentinië
Wat kunnen kinderen ons toch wijze lessen geven.
Wat je uitstraalt keert
naar jezelf terug
Een jongetje, woonachtig in de bergen, maakte op een gegeven moment een slipper. Hij gleed uit en viel een aantal meters langs een berghelling naar beneden. Nog net op tijd kon hij zich vastgrijpen aan een stevige struik en daar hing hij.
“Help” gilde hij: “Help, is daar iemand?”
De echo tussen de bergen weerkaatste zijn roep: “Help, help, is daar iemand?”
De jongen was zeer verbijsterd en riep: “Wie ben jij?” De stem riep terug: “Wie ben jij?”
“Jij bent een akelige schoft dat je me niet komt helpen”, schreeuwde de jongen.
De echo antwoordde hetzelfde.
De vader van de jongen had het geroep van zijn zoon gehoord. Van beneden uit keek hij omhoog en de jongen vroeg zijn vader: “Pa, wie is dat, die stem?” De vader antwoordde: “Jongen, dat is de echo, en dat betekent ook ‘leven’. En de vader riep: “Je bent een overlever, een winnaar.” De echo antwoordde: “Je bent een overlever, een winnaar.” De vader riep: “Je kunt alles wat maar nodig is.” De stem antwoordde: “Je kunt alles wat maar nodig is.” En vader riep weer: “Je haalt het.” De stem herhaalde: “Je haalt het.”
Daarop verzamelde de jongen zijn krachten en liet zich behoedzaam, stukje voor stukje, struik voor struik, naar beneden zakken. Met trillende benen belandde hij bij zijn vader, die hem in zijn armen sloot.
Natuurlijk was de jongen ook heel trots dat hij het helemaal in zijn eentje gehaald had. En de vader verbond hieraan een wijze les. Hij zei:
“Zoals met die echo, zo is het ook in het leven.
Wat je uitstraalt, keert naar je terug.
Blijf dus altijd goede dingen en goede gedachten uitzenden.”
Wil je op dit artikel reageren, dan kan dat via de contactpagina.
Zie knop 'contact'.
